Μπεάρν

(Bearn). Ιστορική και γεωγραφική περιοχή της νοτιοδυτικής Γαλλίας, που εκτείνεται στους πρόποδες των Πυρηναίων και κατά μεγάλο μέρος αντιστοιχεί στον νομό των Ατλαντικών Πυρηναίων (7.629 τ. χλμ., 600.018 κάτ.). Είναι περιοχή γενικά ορεινή, με μέτρια όμως υψώματα· η οικονομία βασίζεται κυρίως στη γεωργία, που προμηθεύει μεταξύ άλλων τα γνωστά κρασιά Ζιρανσόν, και στην κτηνοτροφία, κυρίως βοοειδών και πουλερικών. Η ανακάλυψη κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη Λακ επέτρεψε να ιδρυθούν μερικά εργοστάσια χημικών προϊόντων. Κυριότερες πόλεις είναι η Πο (περ. 80.000 κάτ.), πρωτεύουσα των Ατλαντικών Πυρηναίων, η Σαλί-ντε-Μπεάρν και η Ορτέζ, που είναι γεωργικές αγορές με μεγάλη κίνηση. Ιστορία. Η περιοχή πήρε το όνομα από ένα αρχαίο γαλλορωμαϊκό φρούριο, το Beneharnum. Λεηλατήθηκε και καταστράφηκε από τους Βανδάλους, τους Βησιγότθους και τους Σαρακηνούς, τον 9o αι. έγινε φέουδο του δουκάτου της Aκουιτανίας και το 1290 αποτέλεσε τμήμα των κτήσεων του οίκου των Φουά. Η χώρα, που δεν μετείχε στον Εκατονταετή Πόλεμο, επωφελήθηκε από τη μακρά περίοδο ειρήνης για να βελτιώσει τη διοίκηση και να αναπτύξει την οικονομία της: διέθετε δικό της κοινοβούλιο και νομοθεσία και απολάμβανε προνομίων. Το 1482 τιτλούχος της κομητείας έγινε, ύστερα από γάμο, ο Ιωάννης ντ’ Αλμπρέ, του οποίου η μικρανιψιά Ιωάννα την άφησε στον γιο της Ερρίκο. Προς, όταν ανέβηκε στο θρόνο της Γαλλίας (Ερρίκος Δ’), αν και διατήρησε την κυριαρχία της περιοχής, δεν τη συνένωσε με το στέμμα· η περιοχή έχασε την αυτονομία της μόνο το 1620 επί της βασιλείας του Λουδοβίκου ΙΓ’.